wortlose Nähe

Mit jedem Jahr, das uns still entgleitet,
das Herz sich in Weisheit stets neu kleidet.
Nicht die Dauer formt das Band der Zeit,
sondern wer uns im Innersten sanft befreit.

Jener, der in wortloser Nähe spricht,
der das Schweigen bricht, wenn der Mut zerbricht.
Der versteht, auch wenn mein Herz sich verliert,
und mich stützt, wohin die Seele irrt.

Der mich schätzt, wie ich bin, in jedem Teil,
mich liebt, bedingungslos, im tiefen Seelenheil.
Denn wahre Freunde, selten wie der Morgenstern,
sind diejenigen, die bleiben, fern und gern.

Sie sind der Maßstab, an dem das Leben bemisst,
nicht die Uhren der gemeinsam gelebten Frist,
sondern die Tiefe, in der die Liebe erstrebt,
die in unserer Seele für immer lebt.

With every year that quietly passes,
the heart is clothed anew with wisdom.
It is not duration that forms the bond of time,
but the one who gently liberates us in our innermost being.

The one who speaks in wordless intimacy,
who breaks the silence when courage breaks.
The one who understands even when my heart is lost,
and supports me wherever my soul wanders.

Who appreciates me as I am, in every part,
Who loves me unconditionally, in the deep redemption of my soul.
For true friends, rare as the morning star,
are those who stay, far away and with joy.

They are the standard by which life is measured,
not by the clocks of time spent together,
but by the depth to which love strives,
that lives forever in our souls.

Z każdym rokiem, który cicho mija,
serce na nowo przyobleka się w mądrość.
To nie trwałość tworzy więź czasu,
lecz ten, który delikatnie wyzwala nas w naszej najgłębszej istocie.

Ten, który mówi w bezsłownej intymności,
który przerywa ciszę, gdy odwaga pęka.
Ten, który rozumie nawet wtedy, gdy moje serce jest zagubione,
i wspiera mnie wszędzie tam, gdzie błądzi moja dusza.

Ten, który docenia mnie za to, kim jestem, w każdej części,
Kto kocha mnie bezwarunkowo, w głębokim odkupieniu mojej duszy.
Dla prawdziwych przyjaciół, rzadkich jak gwiazda poranna,
to ci, którzy zostają, daleko i z radością.

Są Miarą, według której mierzy się życie,
nie zegarami czasu spędzonego razem,
lecz głębią, do której dąży miłość,
która żyje wiecznie w naszych duszach.

静かに年を追うごとに
心は新たに知恵を身にまとう。
時の絆を生み出すのは永続性ではない、
私たちの心の奥底を優しく解き放ってくれる存在なのだ。

言葉なき親密さで語りかける者、
勇気が折れたとき、沈黙を破ってくださる方。
私の心が失われても、理解してくれる人、
魂がさまよう先々で私を支えてくれる人。

あらゆる部分で、ありのままの私を認めてくれる人、
私の魂の深い救済において、無条件に私を愛してくれる人。
真の友人は、朝の星のように稀だ、
遠く離れても、喜びとともにいてくれる人たち。

彼らこそ、人生を測る基準なのだ、
一緒に過ごした時間によってではなく
愛が努力する深さによって、
私たちの魂に永遠に生き続けるもの。

Verwandte Beiträge